برای شهید حاج شبیر

    ما   داغ   غم  عشق   چو  در  سينه  نهاديم

    سر  در   قدم   دوست  چو   پروانه  نـهاديم

    عشق  آمد    و    بنـمود   بما   جام   شهادت

     آنروز   كه   پا    بر    در    ميخانه    نهاديم

     آنگاه كه جنون در سر  ما شعله  برافروخت

     ز   آئين   وفا    روي   به   ويـرانه    نهاديم

     زين معـركه هر كس نبرد ره سوي معشوق

     مائيم   كه   جان   در   ره   جانانه   نهاديم

     در   خرمن   شـادی    جهان   ميـزند   آتش

     اين   غم  كه   نهان  بر دل   ديوانه  نهاديم

     تا   زنده   بود  خاطر   ما   در    دل  احباب

     تصوير   بهر     خانه    و     كاشانه  نهاديم

     باری  گذرت  گر  به  سوی  تربت ما نيست

     عكس   رخ  ما   بيـن  كه  در  آئينه  نهاديم

     از  سوز   دل   انور   و   از  كـلك   قلم   بود

     كاين  زلف  سـخن  را  بسر   شـانه  نهاديم

                    مرحوم محمدانور انوری

                             پدر شهید